واي داداش چقدر اين شعر زيباست . چه تعبير عارفانه اي از ماه رمضان كرده . ميدونيد منو ياد اين شعر زيبا انداخت

همه سرخوش آنكه مطرب بزند به تار چنگي

من از آن خوشم كه چنگي بزنم به تار موئي

همه موسم تفرج به چمن روند و صحرا

تو قدم به چشم ما نه ، بنشين كنار جوئي

اون طرفها اومديد اين شعر زيبا رو هم برام به يادگار بياريد. آخه خيلي به دلم نشسته