مرا انساني قرار بده که دلش روشن و صاف و هدف زندگيش

عالي باشد .پيش از اينکه در انديشه فرمانروايي بر ديگران باشد

بر خويشتن حکومت کنم.

مرا انساني بساز که خنديدن را بياموزد اما گريستن رانيزهرگز از خاطر نبرد.

انساني که گام درآينده بگذارد ولي گذشته را نيز هرگز فراموش نکند.

واز همه مهمتر در مقابل چشمان جادويي و افسونگر هيچ کس تسليم نشودو

مسحور نگردد.

خدايا من تاب تحمل ندارم مرا به حال خود وامگذار

اي مهربانترين مهربانان و اي بهترين تکيه گاه و پناه اميد واران