برخیز! که حجّت خدا مى‏آید

رحمت زحریم کبریا مى‏آید

از گلشن عسکرى گذر کن، کامروز

بوى گل نرگس از فضا مى‏آید

مولاى من! هر مظلومى که در زیر چکمه ستمکارى جان مى‏سپارد، نام تو بر لب دارد و تنها تویى که فریادرسى و بس؛ هرجا حق و عدالت در معرض تجاوز و ستم قرار گرفت من رداى مقاومت بر تن نموده و بر پیشانى بند اندیشه‏ام «یا مهدى» را حک مى‏کردم.

اى ناب‏ترین اندیشه راهنماى من به سوى کمال!

اى رهاننده من از بندهاى اسارت زمان!

اى مدافع راستین تمامى حقوق من!

و اى فریادرس مظلومان بر خون نشسته!

من در اندیشه تواَم

اى نور یزدان! اى مهر تابان! اى فروغ بى‏پایان! اى خورشید همیشه فروزان!

اى پرچم نجات در آغوش! اى چشمه‏سارِ عاطفه را نوش! اى غایب ناگشته فراموش!

اى هرکجا فساد، تو هادم! اى هرکجا نظام، تو ناظم! اى هرکجا قیام، تو قائم!

اى همه غم‏ها را تو پایان! اى همه دردها را تو درمان! اى همه نابسامانى‏ها را تو سامان!

هجر جانکاهت به درازا کشید، چشم‏ها فرو خفتند، جز چشمان شیداى شیفتگان، که در شب یلداى غیبت، طلوع خورشید جهان آراى تو را مى‏جویند، اى خورشید فروزان هستى،دریا طوفانى شد، زورق‏ها همه در هم شکستند، جز زورق سرخ چشم به راهان، که بر فراز امواج فتنه‏ها کرانه رهایى‏بخش تو را مى‏طلبند، اى ساحل آرام بخش نجات! شب تیره غیبت به درازا کشید اما به راستى در تاریخ «وصل و هجران» و در دفتر «عشق و حرمان»، محبتى چنین دیرپا، محبانى چنین پابرجا، هیچ چشمى به خود ندیده است، اکنون یک هزار و شصت و چهار سال است که «جذبه و ناز» و «راز و نیاز» ادامه دارد…

اى مخزن سرّ کردگار، ادرکنى!

اى هم تو نهان و آشکار، ادرکنى!

بگزیده براى خویش، هرکس یارى

اى در دو جهان مرا تو یار، ادرکنى

آپدیت بعدی : یکشنبه 26 شهریور

باد را خواهم گفت

که حریری نمناک ، به تنت هدیه کند

که پر از نرمی باران محبت باشد.

ماه را خواهم گفت

که نگهبان تو چشمان خمارت گردد،

تا تپش قلب سحر.

دشت را خواهم گفت

دسته دسته گل شوق

سر راهت ریزد.

و دل عاشق مغروروم را _آخر کار_ به تو خواهم بخشید،

که تو را ابر و مه و باد کم است....

به کمک فلش زیر مینتونید میزان عشق دو نفرو اندازه بگیرید!!

(فقط بخاطر سرگرمی):

 آپدیت بعدی: جمعه 17 شهریور